மாற்கு 6:53–56 மீது சிந்தனைகள்: செயல்படும் விசுவாசத்தின் சக்தி

மாற்கு 6:53–56 ஒரு உற்சாகமான விசுவாசத்தின் வெளிப்பாடாக உள்ளது. கொந்தளிக்கும் கடலைக் கடந்து, இயேசு கெனெசரத்து கரையில் அடியெடுத்து வைக்கிறார். இது விவசாய வளத்தாலும், மக்களின் தேவையாலும் நிரம்பிய ஒரு பிரதேசமாகும். மக்கள் அவரை உடனடியாக அறிந்து, தீவிரமாய் இயங்க தொடங்குகிறார்கள். அவர்கள் இயேசுவிடம் வெறும் எதிர்பார்ப்போடு வரவில்லை—அவர்கள் ஓடிச் சென்று நோயாளிகளை தங்கள் படுக்கைககளில் ொண்டுவருகிறார்கள், சந்தைகளில் கூட்டமாய் திரளுகிறார்கள், அவருடைய ஆடையின் ஓரத்தையேனும் தொட தாழ்த்திக் கேட்டுக்கொள்கிறார்கள். இந்தப் பகுதி இயேசுவின் வார்த்தைகளைப் பற்றியதல்ல, மக்களின் மனமுறிந்ததொரு நம்பிக்கைய்ப் பற்றியது—ஒரு உயிருள்ள நம்பீக்கை, வார்த்தைகளைத் தாண்டி செயலில் வெளிப்படும் நம்பீக்கை.

ஆடையின் ஓரம்: அர்த்தமும் அடிப்படையும்

இயேசுவின் ஆடையின் ஓரத்தைக் (κράσπεδον, kraspedon) தொடுவதற்கான காரணம் ஆழ்ந்த ஒரு சின்னமாகும். இறைவனின் கட்டளைகளை நினைவூட்டுவதற்காக (எண்ணாகமம் 15:38–39) பக்தியுள்ள யூதர்கள் அணியும் இந்த ஆ,டைகா இப்போது தெய்வீக அருளின் கருவிகளாக மாறுகின்றன. இதுவே மாற்கு 5:25–34-இல் இரத்தச்சோர்வால் பீடிக்கப்பட்ட பெண்ணின் நம்பிக்கையை நினைவூட்டுகிறது. இயேசுவின் ஆற்றலைப் பற்றிய கதைகள் பரவி, ஒரு தகுந்த சூழ்நிலை உருவாகியுள்ளது—அவரை நேரில் காண முடியாவிட்டாலும் கூட, அவரைத்  தொட்டால் மட்டுமே போதும் என்கின்ற நம்பிக்கை. இது ஒரு உடல்மயமான, வறியோரின், குழப்பங்களிலாத நம்பிக்கை —இயேசுவின் சொந்த ஊரில் அவரைப் பற்றி சந்தேகித்தோர்களுக்கு நேர்மாறாக (மாற்கு 6:1–6). இங்கே நம்பிக்கை விவாதிக்கப்படுவதில்லை; அது செயல்படுகிறது.

விசுவாசம் சந்தைகளை நகர்த்தும்

நோயாளிகள் சந்தைகளில் வைக்கப்படுகிறார்கள்—அரசியலும், வர்த்தகமும் நடைபெறும் இடங்களில். இந்த விவரம் மிக முக்கியமானது: பொதுவிடங்கள் எதிர்பார்ப்பின் பலிபீடமாக மாறுகின்றன. மக்கள் எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருப்பதில்லை; அவர்கள் இயேசுவின் பாதங்களுக்குள் தங்கள் கஷ்டங்களை வைக்கிறார்கள். அவர்கள் நம்பிக்கை ஒருவிதமான திட்டமிடல், ஒற்றுமை, விடாமுயற்சி ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியதாக உள்ளது. ஒரு சமயத்தில் அவருடைய சீடர்கள் பலகீனமானவர்களாக (மாற்கு 6:49–50) தோன்றினாலும், இக்கூட்டத்தின் உற்சாகம் சிறப்பானதாக திகழ்கிறது. அவர்கள் நமக்கு ஒரு பாடம் கற்பிக்கின்றனர்— நம்பிக்கை நிறைவேற்றப்படுபவை அல்ல; அது செயல் படுகிறது, ஏற்பாடு செய்கிறது, அணுகுகிறது.

சிகிச்சை ஒரு அழைப்பாகும்

இயேசுவின் பதில் சிறப்பாக அமைகிறது. அவர் எதையும் பறைசாற்றவில்லை, எதையும் நிபந்தனையாக வைக்கவில்லை; அவருடைய இருப்பே விடையாக ஆகிறது. “அதனைத் தொட்ட அனைவரும் குணமடைந்தார்கள்”—எந்த விதிமுறைகளும், எந்த விதிவிலக்குகளும் இல்லை. இது இயேசுவின் ஆற்றல் எல்லையற்றது என்பதை எடுத்துக்காட்டுகிறது, அதே நேரம் அது அனைவருக்கும் எட்டக்கூடியதாகவும் இருக்கிறது. அது நீதிமான்களுக்கோ, அறிவாளிகளுக்கோ மட்டும் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கவில்லை; ஆனாலும், அணுக முற்பட்டவர்களுக்கு மட்டும் கிடைக்கிறது.

இன்றைய கெனெசரேத்: நாம் ஓடும் இடம் எது?

இந்த வசனம் நமக்கு ஒரு கேள்வியை எழுப்புகிறது: நம்முடைய "நோயாளிகள்" எங்கு உள்ளனர்? நாம் நமது ிரச்சனைகளை தனியாக வைத்திருக்கிறோமா? அல்லது இறை அருளை எட்டக்கூடிய இடங்களில் அவற்றை வெளிப்படுத்துகிறோமா? இயேசுவின் ஆடையின் ஓரம், இறை ஆற்றல் எப்போதும் சாதாரணமான, மறைக்கப்பட்ட இடங்களில் கூட நிகழும் என்பதை நினைவூட்டுகிறது—ஒரு மனம்விட்டு செய்கின்ற மன்றாட்டில், சமுகத்தின் ஆதரவில், அன்பின் ஒரு வெளிப்பாட்டில். இங்கு நம்பிக்கை என்பது பூரணமாக வாழ்வது அல்ல, அதற்காக முன் செல்ல முயற்சிப்பதே.

மாற்கு தன் நற்செய்தியில் இந்நிகழ்வை ஒரு பெரிய கருத்திற்குள் பின்னிவைக்கிறார்: இயேசு இறையாட்சியின் உயிரோடு நடமாடும் உருவாகி, பயத்தையும் பலவீனத்தையும் முறியடிக்கிறார். கெனெசரத்தில், இறையாட்சி ஒரு தொலைதூர இலட்சியமல்ல—அது ஒரு ஆடையின் ஓரத்திற்குள் இருக்கிறது. அது நம்மை நம் கரங்களை நீட்ட அழைக்கிறது.